Мени фарызларымы алып, аланы тутхан адам, Мени сюеди; Мени сюйген адамны уа, Мени Атам сюерикди, Мен да аны сюерикме эмда анга Кесим кёрюнюрюкме», – деди.
Мен аланы араларында, аллай ишлени бир киши да этмеген ишле этмесем эди, алагъа гюнях болмаз эди; энди уа кёрген да этгендиле эм Мени да, Мени Атамы да кёрюп болмай къалгъандыла.
Исса алагъа: «Аллах сизни Атагъыз болса эди, сиз Мени сюер эдигиз, нек десегиз Мен Аллахдан чыгъып келгенме, Мен Кесим-Кесимден келмегенме, алай а Мени Ол ийгенди.
Ол себепден сизге айтама, Аллахны Нюрю бла сёлешген бир адам да, Иссагъа налат бермез эм бир адам да Сыйлы Нюр бла болмаса, Иссагъа Раббий деп айталмаз.