12 Аполлос къарындашны юсюнден а, ол къарындашла бла сизге барсын деп, мен андан бек тилеген эдим, алай а ол бу сагъатда барыргъа бир да сюймегенди. Онг тапхан заманында келликди.
Ирод, кесини туугъан кюнюн эсге алып, кесини ёзюрлерине, аскер башчыларына эм Галилеяны таматаларына, той-оюн этгенде тап кюн болду.
Алай а Сила анда къалыргъа ыразы болду, Иуда уа Иерусалимге къайтды.
Бу кезиуде, Аскендирияда туугъан, Аполлос атлы бир иудейли Эфесге келген эди. Ол ариу сёзлю, Сыйлы Китапладан кёп билими болгъан адам эди.
Аполлос Коринфде тургъан заманда, Пауул, огъаргъы къыраллада айланып, Эфесге келди эм анда бир къауум сохтала табып,
Пауул тюзлюкню юсюнден, кесинги тыйыуну юсюнден эм къыямат кюн боллукъ сюдню юсюнден айтханы себепли уа, Феликсге къоркъуу тюшдю эм: «Энди бар, заман тапсам а, сени чакъыртырма», – деп жууап этди.
Айтханым буду: сизни хар биригиз да: «Мен Пауулнукъума», «Мен Аполлоснукъума», «Мен Кефаныкъыма», «Мен а Масихникиме», – деп айтады.
Пауулму, неда Аполлосму, неда Кефамы, неда дуниямы, неда жашауму, неда ёлюммю, неда бу сагъатдагъымы, неда келлик замандагъымы – бары да сизниди.
Кимди Пауул? Кимди Аполлос? Ала жаланда сиз аладан эшитип ийман салгъан къуллукъ этиучюледиле. Раббий хар бирибизге бир иш бергенди.
Закончу Зенасны бла Аполлосну, бир затдан да кереклилери болмазча, ашырыр къайгъыны эт.
Бизни Къутхарыучубуз Аллахны ахшылыгъы эм адам сюймеклиги келген заманда уа,