Ол заманда Патчах Кесини онг жанындагъылагъа: „Келигиз, Атамы алгъышлылары, дуния жаратылгъандан бери сизге хазырланып тургъан Патчахлыкъгъа ие болугъуз.
Аш къарын ючюндю, къарын да аш ючюндю; алай а Аллах аланы экисин да жокъ этерикди, чархларыбыз а саякълыкъ ючюн тюйюл, Раббий ючюндю, Раббий да чарх ючюндю.
Неда тюзлюклю болмагъанла Аллахны Патчахлыгъындан юлюшлю болмазлыкъларын билмеймисиз? Алданмагъыз: не саякъ жюрюучюле, не идоллагъа табыныучула, не зийначыла, не эр киши бла жатышыучу эр кишиле,
Мен муну айтама, Масихни юсюнден Аллах алгъын бегим этген кесаматны, тёрт жюз бла отуз жылдан сора келген Тауратны Закону бузмайды, ол себепден ант бла берилген сёзню кючю кетмейди.