5 Ол алгъа Кефагъа, андан сора Онекисине кёрюннгенин билдиргенме.
Ахырында Исса, онбир сохтасына ашаргъа олтургъан заманларында кёрюнюп, Аны тиргизилип тургъанын кёргенлеге ийнанмагъанлары ючюн, аланы ийнаныусузлукъларына эм жюреклерини сезимсизлигине айып этди.
Сора аны Иссагъа келтирди. Исса уа, анга къарап: «Сен Жюнюс улу Шимонса; санга Кефа аталлыкъды», – деди, аны магъанасы уа: «Таш».
Исса битеу халкъгъа тюйюл, жангыз бизге – Аллах алгъындан сайлагъан шагъатлагъа, Кеси ёлгенледен тиргизилгенден сора, Аны бла бирге ашагъан да, ичген да этгенлеге кёрюннгенди.
Айтханым буду: сизни хар биригиз да: «Мен Пауулнукъума», «Мен Аполлоснукъума», «Мен Кефаныкъыма», «Мен а Масихникиме», – деп айтады.
Пауулму, неда Аполлосму, неда Кефамы, неда дуниямы, неда жашауму, неда ёлюммю, неда бу сагъатдагъымы, неда келлик замандагъымы – бары да сизниди.
Неда жашау нёгерге ийманлы тиширыуладан бир къатын алыргъа, башха абустоллача, Раббийни къарындашларыча эм Кефача эркинлигибиз жокъмуду?