47 Биринчи адам жерден, топуракъдан жаратылгъанды, экинчи Адам а кёкден келген Раббий ди.
«Ма, къыз бууаз болуп, Улан табарыкъды, Анга Имануел атны атарыкъдыла», – деп айтхан эди. Имануел а: «Аллах бизни блады» деген сёздю.
Бюгюн сизге Дауутну шахарында Къутхарыучу туугъанды, Ол а Раббий Масихди.
Огъартындан Келген, барындан да бийикди; жерден болгъан а – жерденди эм жердегини юсюнден айтады. Кёкден Келген барындан да бийикди.
Нек десегиз кёкден тюшген эм дуниягъа жашау берген, Олду Аллахны ётмеги», – деди.
Аллах Израиль улулагъа Сёзюн ийгенди эм барысыны да Раббийи болгъан Масих Иссаны юсю бла жарашыулукъну Хайыр Хапарын билдиргенди.
Китапда: «Биринчи инсан Адам жашагъан жан болгъанды», – деп алай жазылгъанды; ахыргъы Адам а тиргизиучю нюрдю.
Алай а алгъа нюрден болгъан тюйюлдю, жандан болгъан алгъады, нюрден болгъан а артдады.
Ол себепден бизни жердеги юйюбюз, бу чархыбыз бузулса, бизни Аллахдан кёкледе мекямыбыз, къол бла ишленмеген ёмюрлюк чархыбыз болгъанын билебиз.
Сёзсюз, Аллахны жолуну тасхасы уллуду: Аллах адам чархы бла Кесин ачыкъ этгенди, Кесин Сыйлы Нюр бла тюз кёргюзтгенди, мёлеклеге кёрюннгенди, миллетле арасында билдирилгенди, дунияда ийман бла къабыл этилгенди, жер башындан махтау бла кётюрюлгенди.