Муну эшитип, Исса анга: «Энтда бир зат жетишмейди санга: битеу болгъан затынгы сат да, (ахчасын) факъырлагъа юлеш, алай бла сени хазнанг кёкледе болур. Сора кел да, Мени ызымдан жюрю», – деди.
Пауул а бизге жууапха: «Неди сизни бу этгенигиз? Жиляп мени жюрегими нек сындырасыз? Мен тутмакъ болгъан угъай да, Раббий Иссаны аты ючюн Иерусалимде ёлюрге да хазырма», – деди.
Нек десенг чархын юйретиуню файдасы азды, Аллахны жолунда жюрюмеклиг’а Аны берген сёзюне кёре бизге хар не жаны бла да, эндиги жашауда да, ёмюрлюк жашауда да файдалыды.