Аш къарын ючюндю, къарын да аш ючюндю; алай а Аллах аланы экисин да жокъ этерикди, чархларыбыз а саякълыкъ ючюн тюйюл, Раббий ючюндю, Раббий да чарх ючюндю.
Аллахны юйюню идолла бла бирге не келишиую барды? Нек десегиз сиз, жашау берген Аллахны юйюсюз: «Алада мекям салып, араларында жюрюрюкме. Мен аланы Аллахы боллукъма, ала да Мени халкъым боллукъдула, – деп Аллахны айтханы кибик.
Бир заманлада сиз бу гюняхлада жашагъансыз, бу дунияны адети бла, хауада бийлик этген башчыны – Аллахха бойсунмаучу адамлада энди ишин этген нюрню – ызындан баргъансыз.
Биз да Аллахны бизге болгъан сюймеклигин билгенбиз эм ол сюймекликге ийнаннганбыз. Аллах сюймекликди, сюймекликде жашагъан адам Аллахда жашайды, Аллах да ол адамда жашайды.
Биз Аллахданбыз; Аллахны таныгъан бизге тынгылайды; Аллахдан болмагъан адам бизге тынгыламайды. Хакъ кертини Нюрюн эмда ажашыуну нюрюн а аны бла айырып таныйбыз.