4 «Мен Аны таныйма», – деп, алай а Аны фарызларын тутмагъан адам, ол ётюрюкчюдю эм анда хакъ керти жокъду;
Сизни атагъыз ибилисди, сиз да атагъызны кюсегенлерин этерге сюесиз. Ол алгъындан да адам ёлтюрюучю болгъанды, хакъ кертиде турмагъанды; нек десегиз анда хакъ керти жокъду. Ол ётюрюк айтхан заманында, кесинден айтады; нек десегиз ол ётюрюкчюдю эм ётюрюкню атасыды.
Нек десенг боюн салмагъанла да кёпдюле, бош сёзлюле эм ётюрюкчюле, бегирек да сюннетлиледен.
Ала Аллахны билебиз деп айтадыла; ишлери бла уа Аны инкяр этедиле, жийиргенчли, бойсунмаучу эм бир тюрлю ахшы ишге жараусуз адамладыла.
Биз гюнях этмегенбиз дей эсег’а, сора Аны ётюрюкчю этебиз эм бизде Аны сёзю жокъду.
Бизни Аны бла бирикмеклигибиз барды деп айтып, къарангыда жюрюй эсег’а, биз ётюрюк айтабыз эм хакъ кертиге кёре жашамайбыз.
Гюняхыбыз жокъду дей эсег’а, кесикесибизни алдайбыз эм бизде хакъ керти жокъду.
Биз Аны таныгъаныбызны уа Аны фарызларын тутханыбыздан билебиз.
Жарыкъдама деп айтып, къарындашын а кёрюп болмагъан адам энтда къарангылыкъдады.
Анда болуп тургъан адам гюнях этмейди; гюнях этиучю адам Аны кёрмегенди эм Аны танымагъанды.
«Мен Аллахны сюеме», – деп кесини къарындашын а кёрюп болмагъан адам ётюрюкчюдю. Нек десегиз кесини кёре тургъан къарындашын сюймеген ол кеси кёрмеген Аллахны уа къалай сюяллыкъды?
Сюйюлюннгенле! Бир-бирибизни сюейик; нек десегиз сюймеклик Аллахданды, сюймеклиги болгъан хар адам Аллахдан туугъанды эм Аллахны таныйды.