9 Ол, бир зат да кёрмей, не ашамай, не ичмей, юч кюн турду.
Дамаскда Ханания атлы бир сохта бар эди; Раббий анга кёрюнюу кёргюзтюп: «Ханания!» – дегенди. Ол да: «Менме, Раббий», – дегенди.
Шауул жерден ёрге турду эм кёзлери ачылып тургъанлай да бир зат да кёралмады; сора аны къолундан тутуп Дамаскга келтирдиле.