26 Экинчи кюн, аладан экеулен тюйюшген заманда, ол къатларына келип: „Сиз къарындашласыз; бир-биригизни нек инжитесиз?“ деп аланы жарашдырыргъа кюрешгенди.
Кечени заманында, Раббийни юйюнде тургъан, Раббийни битеу къуллары, энди Раббийге шукур этигиз.
Сора олсагъат Исса, Кеси халкъны ийгинчи сохталарына къайыкъгъа минип, Кесинден алгъа ары жанына кетерге буюрду.
„Къарындашларым, Аллах мени къолум бла алагъа къутхарыу берлигин ангыларла“ деп умут этген эди. Ала уа ангыламадыла.