2 Багъасыны бир кесегин кесине къойду, къалгъанын а келтирип абустолланы алларына салды. Къатыны да аны биле эди.
Ала битеу ишлерин адамла кёрюр ючюн этедиле; кеслерини асыраучу жерлерин кенгертедиле, кийимлерини къыйырларына уллу чокайла тагъадыла;
Муну уа ол, жарлылагъа жаны ауругъанындан айтмай эди, гудучу болгъаны себепли айта эди: ахча кюбюрчекни ол тута эди, ары салыннганны да жюрюте эди.
Ийнаннганла уа барысы да бирге эдиле эм хар нелерин да бир-бирлери бла юлеше эдиле.
Кесини бир сабаны бар эди, аны сатып, ахчасын келтирип, абустолланы алларына салгъан эди.
Ханания атлы бир киши уа, къатыны Шапираны ыразылыгъы бла, мюлкюн сатып,
Петер а анга: «Ханания! Жюрегинги шайтаннга нек бердинг, Сыйлы Нюрге ётюрюк айтып жеринги багъасыны бир кесегин кесинге нек къойдунг?
Петер анга: «Сиз жеригизни быллай биргеми сатхансыз?» – деп сорду. Ол да: «Хау, аллай бирге сатханбыз», – деди.
Нек десенг битеу аманлыкъланы тамыры ахча сюймекликди, анга бир къауумла кеслерин берип иймандан тайгъандыла эм кеслери-кеслерин кёп къайгъылагъа салгъандыла.