21 Сора, кёпден бери ашамай тургъанлары ючюн, Пауул аланы араларындан туруп: «Адамла! Мен айтханны этип, Критден чыкъмасакъ эди, бу палахха бла бу зараннга тюшерик тюйюл эдик.
Ол жер къышны анда ашырыргъа жарамагъаны себепли уа, кемедегиледен кёбюсю, онг болса, андан да кетип, Критни къыбылакюн батхан бла шимал-кюн батхан желлеге ачыкъ болгъан, Финика атлы портуна барып, къышны анда ашырыргъа оноу этдиле.
Къыбыла жел уруп башлагъанда, ала излегенлерин тапхан сунуп, жолгъа тебиредиле эм Критни жагъасын жууукъ тутуп жюзюп кетдиле.
Алай а кёп кюнлени ичинде не кюн, не жулдузла кёрюнмей, ол уллу жел уруп тургъаны себепли, ахырында бизге къутулургъа бир тюрлю умут да къалмады.
Кёп кюнлени акъыртын жюзе, Книдни тенгине кючден жетдик. Желни чырмауундан, биз, Салмонну къаты бла озуп, Критни желден къорууланнган жаны бла бардыкъ.