7 Мен жерге жыгъылдым, сора манга: „Шауул, Шауул! Сен манга зулму нек этесе?“ деген ауазны эшитдим.
Ол заманда Ол алагъа жууапха: „Кертисин айтама сизге: сиз муну бу эм гитчеледен бирине этмегенигиз себепли, аны Манга этмегенсиз“ деп айтыр.
Оноучу: «Не аманлыкъ этгенди да Ол?» – деди. Ала уа: «Къачха керилсин!» – деп, андан да бек къычырыша эдиле.
Мен жолда бара Дамаскга жууукълашхан заманда уа, кюнортагъа жууукъ кезиуде, билмей тургъанлай кёкден бир уллу жарыкъ мени тёгерегими жарытды.
Мен а: „Кимсе Сен, Раббий?“ деп жууап этдим. Ол да манга: „Мен ол сен зулму этген Назаретли Иссама“ деди.
Ол, жерге жыгъылып, анга: «Шауул, Шауул! Сен Манга зулму нек этесе?» – деген ауазны эшитди.
Мен алгъын аман айтыучу эм зулмучу эмда жюрек къыйнаучу эдим. Алай а Аллах манга мархамат этгенди; нек десегиз ол затланы, билмегенлей, ийнанмагъан заманымда этгенме.