10 Пауул, энишге тюшюп, аны юсюне аууп, аны къучакълап: «Къайгъы этмегиз; жаны ичиндеди», – деди.
Эмда, юйге кирип, алагъа: «Нек жунчуйсуз, нек жиляйсыз? Къыз ёлмегенди, жукълап турады», – деди.
Ол къатынны кёрюп, Раббий анга жазыкъсынып: «Жиляма», – деди.
Муну айтхандан сора алагъа: «Шуёхубуз Лазарь жукълагъанды, алай а Мен аны уятыргъа барама», – деди.
Исса Мартагъа: «Ийнансанг, Аллахны аламатлыгъын кёрлюксе деп айтмагъанмамы Мен санга?» – деди.
Эвтих атлы бир жаш терезеде олтуруп эди. Пауул сёзюн кёпге бардыргъанда, ол жаш къалкъый башлагъан эди. Эмда жукълап къалып, юйню ючюнчю этажындан энишге жыгъылгъан эди, кётюргенлеринде уа ол ёлюп эди.