Ала кетгенден сора уа, Раббийни бир мёлеги Юсюпге тюшюнде кёрюнюп: «Тур, Сабийни да, Аны анасын да алып, Мисирге къач, мен санга айтхынчы, анда тур; нек десенг Сабийни ёлтюрюр ючюн, Ирод Аны излерге тебирегенди», – деди.
Ол заманда Иерусалимде Шимон атлы бир адам бар эди. Ол Израильни жапсарыллыкъ заманын сакълагъан, тюзлюклю эм дин ахлу киши эди эм аны юсюнде Сыйлы Нюр бар эди.
Аны кибик аскерчиле да анга: «Биз а не этейик?» – деп сордула. Алагъа да: «Бир кишиге да зулму этмегиз, жалгъан айтыу бла къоркъутуп ултха алмагъыз, кесигизни хакъыгъызгъа ыразы болуп туругъуз», – деди.
Ийманлы бийлери болгъан къулла да, алагъа сансыз къараргъа керек тюйюлдюле, нек десенг ала къарындашладыла; алай а ала ийманлыла эм сюйюлюннгенле болуп эмда алагъа игилик этип тургъанлары ючюн, алагъа андан да иги къуллукъ этерге керекдиле. Бу затлагъа юйрет эм ангылат.
Аны энди къулнуча тюйюл, къулдан бийик, сюйюлюннген къарындашныча, ызына алырса. Ол манга бек багъалыды, санга уа кеси адамынгча да, Раббийни адамыча да, андан да бек багъалы боллукъду.