Ала Анга кеслерини сохталарын иродчула бла ийип: «Устаз! Сен тюз сёзлю болуп, Аллахны жолуна тюз юйретгенинги, биреуню кёлюне жетерге деп кюрешмегенинги биз билебиз; нек десенг бир кишиге да бет этип къарамайса.
Была уа Анга: «Устаз! Сен тюз айтханынгы, тюз юйретгенинги эм биреуню кёлюне жетерге кюрешмегенинги, алай а Аллахны жолуна тюз юйретгенинги биз билебиз.
Ол сагъатдан мен санга адамла ийдим, сен да келгенинги иги этдинг. Энди уа биз барыбыз да Аллахны аллында турабыз, санга Аллахдан айтыргъа буюрулгъанланы барысына да тынгыларгъа хазырбыз», – деди.
Белгилиле да не тюрлю жаны бла да къалай болгъан эселе да, манга башхалыгъы жокъду, Аллах адамны тыш сыфатына къарамайды. Белгилиле да мени айтханларыма бир зат да къошмагъандыла.
Жангы адамлыкъда уа не грекли, не иудейли, не сюннетли, не сюннетсиз, варвар, скиф, къул, азат айырыу жокъду, алай а хар не жаны бла да хар неда Масихди.