Исса муну айта тургъан заманда, Онекисинден бирлери болгъан Иуда келди, аны биргесине да баш дин къуллукъчула бла халкъны таматалары ийген кёп халкъ, къылычла эм къазыкъла алып келдиле.
Олсагъат, Ол муну айта тургъанлай, онекисинден бири болгъан Иуда келип жетди; аны биргесине да баш дин къуллукъчуладан, дин алимледен, таматаладан жиберилген кёп халкъ къылычла бла, къазыкъла бла келдиле.
Ол муну айта тургъан заманда, жыйын халкъ кёрюндю, халкъны аллында уа, онекисинден бири болгъан, Иуда деген келе эди. Ол, Иссаны уппа этер ючюн, Аны къатына келди. Ол алагъа: «Мен кимни уппа этсем, (Исса) Олду», – деп белги берген эди.
«Сизни барыгъызны юсюнден айтмайма: Мен билеме къайсыланы сайлагъанымы. Алай а Китапда: „Мени биргеме ётмек ашагъан Манга табанын кётюрдю“ деп жазылгъан толур ючюн былай болады.
Мен, ала бла дунияда болгъан заманымда, аланы Сени атынг бла къоруулагъанма; Сен Манга бергенлени Мен сакълагъанма. Китапда жазылгъан толур ючюн, жоюлургъа тийишли адамдан башха, аладан бир киши да жоюлмагъанды.
Юч кюнден сора Пауул иудейлилени белгили адамларын чакъырды, ала жыйылгъан заманда алагъа былай айтды: «Къарындашла! Халкъыбызгъа неда аталарыбызны адетлерине къажау бир зат этмегенимлей, мен, тутмакъ болуп, Иерусалимден римлилени къолларына берилгенме.
Ала бир-бирлери бла келишмей кетип башлагъан заманда Пауул алагъа бу сёзню айтды: «Сыйлы Нюр, Иешая файгъамбарны юсю бла аталарыбызгъа былай тап айтханды: