11 Мёлекле уа, аладан эсе къарыулары эм кючлери онглу болуп тургъанлай да, Раббийни аллында алагъа аман айтып терслемейдиле.
Сен къарангыны жаяса, сора кече болады. Кечегиде битеу агъач жаныуарла чыгъып айланадыла.
Раббийни эмда Аны кючюн излегиз, хар заманда Аны бетин излегиз.
Урлаула, жутлукъ, огъурсузлукъ, хыйлачылыкъ, адепсизлик, зар кёз, аман айтыу, ёхтемлик, акъылсызлыкъ.
Азап чекген сизге уа бизни бла бирге ырахатлыкъ бериу Аллахны аллында тюз ишди. Бу Раббий Иссаны къудуретли мёлеклери бла кёкден келген заманында боллукъду.
Баш мёлек Микайыл а, Мусаны ёлюгюню юсюнден ибилис бла сёлешип даулашхан заманында, гурушха сёзле айтып терслерге таукел болмагъанды, алай а: «Сени Раббий тыйсын!» – дегенди.