Алай а биз аланы чамландырмаз ючюн, кёлге барып, ыргъакъ ат эмда алгъа тюшген чабакъны ал; сора, аны ауузун ачып, статир табарса; аны алып, Мени ючюн да, кесинг ючюн да алагъа бер», – деди.
Ол агъач уста тюйюлмюдю, Мариямны жашы, Якъупну, Юсюпню, Яхуданы эм Шимонну къарындашы тюйюлмюдю? Аны эгечлери да мында бизни арабызда тюйюлмюдюле?» – деп, кёллери чыгъып Анга ийнанмай эдиле.
Нек десегиз Масих да Кесини кёлюне жараргъа кюрешмегенди, алай а: «Санга аман айтыучуланы бедиш сёзлери Мени юсюме тюшгендиле», – деп жазылгъаныча болгъанды.
Тынгылагъыз, сюйюлюннген къарындашларым: Аллах бу дунияны жарлыларын, ала ийман бла бай болуп, Аны сюйгенлеге берирге айтхан Патчахлыкъдан юлюшлю болсунла деп сайламагъанмыды?
„Сени ишлеринги, азап чекгенинги эм жарлылыгъынгы билеме. Алай а сен байса! Кеслерини юслеринден, биз иудейлилебиз деп, сизге аман айтханланы да билеме. Ала иудейли тюйюлдюле, шайтанны жыйымдыгъыдыла.