Алай болсада, Мен сизге тюзюн айтама, сизге Мени кетгеним игиди. Нек десегиз Мен кетмесем, Жюрек Жапсарыучу сизге келлик тюйюлдю; кетсем а, Аны сизге иерикме.
Къарындашла, энди мен, сизге келип, билинмеген тилледе сёлешип башласам, алай а сизге не ачылыу, неда билим, неда файгъамбарлыкъ сёз, неда юйретиу бла ангылатмасам, мен сизге не хайыр келтирирме?
Мен, махтана кетип, акъылсызлыкъгъа жетдим: муну сиз этдиргенсиз манга. Кертиси да мени сиз махтаргъа керек эдигиз; нек десегиз кесим сансыз адам болгъанлыкъгъа, ол «уллу абустолланы» къатында мени бир затдан да кемлигим жокъду.
Алай а Раббий манга: «Санга Мени шафауатым тамамды; нек десенг Мени кючюм къарыусузлукъда толу болады», – деп айтханды. Алай бла, Масихни кючю менде турур ючюн, мен бегирек да сюйюп къарыусузлукъларым бла махтанырыкъма.
Муну юсюнден насийхат береме, нек десегиз ол сизге хайырлыды. Сиз а муну энди этип башламагъансыз, алай а муну этерге озгъан жылдан бери окъуна сюе эдигиз.
Эмда Аллахны Уланы келип, биз хакъ керти Аллахны билир ючюн бизге акъыл бергенин билебиз. Биз хакъ керти Аллахдабыз эмда Аны Уланы Масих Иссадабыз. Ол а хакъ керти Аллахды эм ёмюрлюк жашауду.