9 Алай а ичибизден, ёлюмге сюд этилгенибизни сезген эдик; ол а, биз кесибизге ышанмай, ёлгенлени тиргизиучю Аллахха ышаныр ючюн болгъан эди.
Башхаланы сансыз этип, кеслерине уа тюзлюклюлебиз деп базыннган бир къауумлагъа да бу оюм берген таурухну айтды:
Китапда жазылгъаны кибик: «Сени ючюн бизни хар кюн сайын ёлтюредиле, бизни союллукъ къойлагъа санайдыла».
Аллах бизни аллай къаршы ёлюмден къутхаргъанды эм къутхарады эм бизни ючюн сизни да тилек этиуюгюзню хайыры бла, мындан арысында да къутхарлыкъды деп, Аллахха ышанабыз.
Къарындашла, Асияда бизни башыбызгъа келген къыйынлыкъланы сизге билдирмей къояргъа сюймейбиз; нек десегиз биз чексиз ауур эм кючюбюз жетмеген азиятлыкъ кёрген эдик, алай бла сау къалыргъа да умутубуз жокъ эди.
Бир затны да кеси жетишимибизге санамайма эмда кесибиз жетишимлибиз демейме, бизни жетишимли этген Аллахды.
Бизде артыгъы бла болгъан кючню бизден тюйюл, Аллахдан келгени билинир ючюн а, ол хазнаны биз топуракъ сауутлада кесибизни чархларыбызда жюрютебиз.
Нек десегиз ол, ёлгенледен тиргизирге да Аллахны кючю жетерикди деп, ойлагъанды. Ол себепден, тюзюн айтханда, Исхакъны ёлюмден кери алгъанды.