Алай бла, эй сюйюлюннген къарындашларым, къаты, деменгили болугъуз, хар заманда да Раббийни ишинде жетишимли болугъуз; Раббийни жолунда урунууугъуз бошуна болмагъанын билигиз.
Эм сизге уланларынача айтылгъан бу жапсарыуну унутхансыз: «Жашым! Раббийни азап салып юйретиуюне терс къарама эм Ол сени айыбынгы ачыкъ этген заманда мудах болма.
Нюрню жамауатлагъа не айтханын, къулагъы болгъан эшитсин: хорлагъаннга жашырын сакъланнган маннаны ашаргъа эркинлик берликме эм анга жангы ат жазылгъан акъ таш берликме; ол атны уа ташны алгъан адамдан башха бир киши да билмейди“».