Ол, кесини заманында кёгетин берген, аны чапырагъы да къурумагъан, баргъан сууну къатында орнатылгъан терекча боллукъду; ол не эте эсе да, жетишимли боллукъду.
Мени сиз сайламагъансыз, Мен сайлагъанма сизни, сиз барыр ючюн эм битим келтирир ючюн эмда сизни битимигиз болуп турур ючюн салгъанма сизни; Атадан Мени атым бла не тилесегиз да, Ол сизге берир ючюн алай этгенме.
Мен Жюзюм Терекме, сиз а бутакъласыз; кеси Менде болуп тургъан, Мен да анда тургъан адам кёп битимли болады; нек десегиз Менсиз бир зат да эталлыкъ тюйюлсюз.
Нек десегиз Масих да Кесини кёлюне жараргъа кюрешмегенди, алай а: «Санга аман айтыучуланы бедиш сёзлери Мени юсюме тюшгендиле», – деп жазылгъаныча болгъанды.
Аны кибик аланы къатынлары да, жамауатда болушлукъчулукъ этген тиширыула да тийишли болургъа керекдиле, тилчи болмагъанла, адеплиле, хар не жаны бла да ышаннгылы болгъанла болургъа керекдиле.