24 Ала мени ючюн Аллахха махтау сала эдиле.
Халкъ а, аны кёрюп, сейирсинип, адамлагъа аллай эркинликни берген Аллахха махтау салдыла.
Ол адам олсагъат турду да, жатхан жерин алып, барыны да алларында чыкъды, алай бла бары да сейирсинип: «Бир заманда да биз быллай иш кёрмегенбиз!» – деп, Аллахха махтау салдыла.
Сизге айтама: тобагъа къайтышхан бир гюняхлы ючюн да Аллахны мёлеклеринде аллай къууанч болады», – деди.
Сени бу къарындашынг, ёлюп, жангыдан сау болгъанына, тас болуп, табылгъанына уа къууаныргъа, къууанч этерге керек эди“ дегенди», – деди.
«Эм бийикледе Аллахха махтау, жер юсюнде Ол ыразы болгъан адамлада ырахатлыкъ!» – деп айта эдиле.
Сора барын да къоркъуу алды эмда Аллахха шукур этип: «Бизни арабызда уллу файгъамбар чыкъды!» эмда «Аллах Кесини халкъына болушургъа келди!» – дей эдиле.
Муну эшитгенде, ала тохташдыла эмда Аллахха махтау салып: «Алай эсе, Аллах башха миллетлилеге да тобагъа къайтышып ёмюрлюк жашау алыргъа онг берген болур», – дедиле.
Нек десегиз адамла бу къуллукъ этиуню сынамын кёрюп, сиз Масихни Хайыр Хапарын ачыкъ къабыл этип, анга боюн салгъаныгъыз ючюн эм таза жюрекден алагъа эм барысына этген чомартлыгъыгъыз ючюн Аллахха махтау саладыла.
Быланы бары да Раббий Кесини сыйлы халкъында махтаулу болургъа эмда битеу ийманлыларын сейирсиндирирге келген кюнюнде боллукъду. Сиз а ийманлыласыз; нек десегиз бизни шагъатлыгъыбызгъа ийнаннгансыз.
Раббийибиз Масих Иссаны аты сизде махтаулу болсун, сиз да Аллахыбызны эм Раббийибиз Масих Иссаны шафауаты бла Раббий Иссада махтаулу болугъуз деп тилек этебиз.