20 Ол халда, къарындашым, Раббийни жолунда сенден хайыр кёрейим, жюрегими Раббийде ырахат эт.
Ала мени да, сизни да кёлюбюзню ырахат этгендиле. Аллайлагъа хурмет этигиз.
Нек десегиз мен сизни жаныгъызны къыйнай эсем, сизден, менден жаны къыйналгъанладан башха, мени къууандырлыкъ кимди?
Ол себепден сизни жапсарылыуугъуз бла биз да жапсарылгъанбыз. Андан да бег’а Титни къууаныуу бла къууаннганбыз; нек десегиз сиз барыгъыз да аны кёлюн ырахат этгенсиз.
Сен а аны мени жюрегими къабыл этген кибик къабыл эт.
Сени сюймеклигингден биз уллу къууанч эм жапсарылыу алгъанбыз; нек десенг, къарындаш, сен сыйлыланы жюреклерин ырахатландыргъанса.
Жамауатларыгъызны оноучуларына бойсунугъуз эм айтханларын этигиз; нек десегиз ала сизни ючюн жууап берирге борчлулача тохтаусуз сизни жанларыгъызны къайгъысын этип турадыла. Ала къуллукъларын, ахтынып этмей, къууанып этсинле; нек десегиз, аны ахтынып этселе, сизге файда болмаз.
Бу дунияда жетишимлиги болуп, кесини къарындашыны уа керекли болгъанын кёрюп, андан кесини жюрегин жапхан адамда уа Аллахны сюймеклиги къалай болур?
Сабийлерими хакъ кертини жолунда жюрюгенлерин эшитгенден уллу къууанчым жокъду.