Ол заманда Пауул бла Барнаба таукеллик бла алагъа: «Аллахны сёзю бек алгъа сизге билдирилирге керек эди; алай а сиз аны къабыл этмей, кесигиз-кесигизни ёмюрлюк жашаугъа тийишли болмазча этгенигиз ючюн, ма, биз башха миллетлилеге айланып айтабыз.
Болсада Пауул бла Барнаба мында бир бёлек заман туруп, Раббийни юсюнден таукеллик бла айта эдиле, Ол а Кесини шафауатыны юсюнден сёзге шагъатлыкъгъа, аланы къоллары бла илишанла эм сейир ишле болдура эди.
Сиз а ийманда, сёз айтыуда, билимде, хар тюрлю ишге къадалыуда эм сиз бизге кёргюзтген сюймекликде, хар неде да онглу болгъаныгъыз кибик, бу хайырлы ишде да онглу болугъуз.
Аланы жюреклери жапсарылып, сюймеклик бла бирлешип, хар не жаны бла да толу ангылаудан бай болуп, ала Аллах Ата ны тасхасын – Масихни ангылар ючюн алай этеме.
Аны кибик, биз Аллахны сёзюн жайып, мен аны ючюн тутмакъ болгъан Масихни тасхасын билдирир ючюн, Аллах бизге эшик ачсын деп, бизни ючюн да тилек этигиз.