Ол заманда Исса алагъа: «Энтда бир аз заманнга сизни бла жарыкъ барды; сизни къарангылыкъ басмаз ючюн, жарыкъ болгъан заманда жюрюгюз, къарангыда жюрюген а къайры баргъанын билмейди.
Исса дагъыда халкъгъа сёлешди эм: «Мен дунияны жарыгъыма; Мени ызымдан келген адам, къарангыда жюрюрюк тюйюлдю, алай а анда жашауну жарыгъы боллукъду», – деди.
Алай а сиз Аллахны болушлугъу бла Масих Иссадасыз. Масих а бизни ючюн Аллахдан келген акъылманлыкъ, тюзлюклюлюк, сыйлылыкъ эмда гюняхларыбызны тёлеген болуп къалгъанды,
Биз а барыбыз да, кюзгюде кибик, ачыкъ бетли болуп, Раббийни аламатлыгъына къарап, Анга ушаш болур ючюн аламатлыкъны бир даражасындан бир даражасына тюрленебиз; бу да Раббийни Нюрюню юсю бла болады.
Иймансызла бла бирге боюнсагъа боюнугъузну салмагъыз. Нек десегиз тюзлюклюлюкню законсузлукъ бла бирге не бирикмеклиги барды? Жарыкъны бла къарангыны арасында не бирлик барды?
Бир заманлада сиз бу гюняхлада жашагъансыз, бу дунияны адети бла, хауада бийлик этген башчыны – Аллахха бойсунмаучу адамлада энди ишин этген нюрню – ызындан баргъансыз.