14 Ол себепден, кёкледе да, жерде да хар тюрлю аталыкъ да Андан аталгъан,
Аламатлыкъ бла уллулукъ Аны аллындады, кюч бла ариулукъ Аны сыйлы юйюндеди.
Кеси да аладан таш сызыу узакълыгъына кетип, тобукъланып:
Муну айтып бошагъанлай, ол, тобукъланып, аланы барысы бла бирге тилек этди.
Ол кюнледен сора биз андан чыгъып кетдик. Ала барысы да къатынлары эм сабийлери бла бирге бизни шахардан тышына дери окъуна ашырдыла; тенгиз жагъада уа, тобукъланып тилек этдик.
Эмда, тобукъланып, уллу ауаз бла: «Раббий! Бу гюняхны аланы боюнларына салма!» – деди. Сора, муну айтханлай, жан берди.
Петер барын да тышына чыгъарып, тобукъланып тилек этди; сора ёлюкге айланып: «Табита, тур!» – деди. Ол да кёзлерин ачды эм Петерни кёрюп, олтурду.
Масихни юсю бла бизге кёкледе хар тюрлю нюр ахшылыкъны берген бизни Раббийибиз Масих Иссаны Атасы Аллахха махтау болсун!
Бизни Раббийибиз Масих Иссаны Атасыны аллында тобукъланама.