8 Мында зекятны ёллюк адамла аладыла, Мелкиседекни юсюнден а, ол ёмюрде да жашап турады деп, шагъатлыкъ этилгенди.
Бираздан сора дуния Мени энди кёрлюк тюйюлдю, сиз а Мени кёрлюксюз. Мен жашагъаным ючюн, сиз да жашарыкъсыз.
Исса анга: «Жол да, хакъ керти да, жашау да Менме; Мени юсюм бла болмаса, Атагъа бир киши да келмейди.
Нек десегиз эшитген заманларында къозгъалгъанла кимле эдиле? Мусаны башчылыгъы бла Мисирден чыкъгъанла тюйюлмю эдиле?
Башха жерде да Ол: «Сен Мелкиседекни чынында ёмюрде да Дин Къуллукъчуса», – деп айтады.
Ары уа Мелкиседекни чынында ёмюрге да Баш Дин Къуллукъчубуз болгъан Исса бизге жол ачханды.
Андан сора да ол дин къуллукъчула кёп эдиле, нек десегиз хар заманда биреу болуп турургъа ёлюм къоймай эди.
Сёзсюз, уллу кесинден кичиге алгъыш береди.
Эм, айтып къояргъа, зекят алыучу Левий кеси Ибрахимни юсю бла зекят бергенди.
Бир кере ёлюрге, андан сора уа сюд этилирге хар адамгъа къадар болгъаны кибик,
Сау Менме. Ёлген да болгъанма; ма къара, ёмюрледен ёмюрлеге да саума. Амин. Ахыратны эм ёлюмню ачхычлары Мендедиле.