11 Ала жоюллукъдула, Сен а хар заманда да турлукъса; ала бары да кийим кибик эски боллукъдула,
«Мен кёрге тюшсем, мени къанымдан не файда? Топуракъ Санга махтау саллыкъмыды? Сени хакъ кертинги билдирликмиди?
Раббийге: «Мени ышыгъым эм мени къалам, мен Анга ышанып тургъан Аллахым!» – дейди.
Кёк бла жер жокъ болсала да, Мени сёзлерим а къаллыкъдыла».
Кёк бла жер жокъ болсала да, Мени сёзлерим а къаллыкъдыла.
«Энтда бир кере» деген сёзле, титиретилген – жаратылгъан затланы кетерилликлерин эмда титиремезлик затланы дайым къаллыкъларын кёргюзтедиле.
«Жангы кесамат» деп айтып, биринчини эскилигин кёргюзтгенди; эскирген бла къартайгъан а жокъ этилирге жууукъду.
Бу кёргенинги китапха жаз эм Асияда болгъан жети жамауатха: Эфесге, Измирге, Бергамагъа, Тиатирагъа, Сардисге, Филадельфиягъа эм Лаодикиягъа жибер», – деп айтханын эшитдим.
«Измирдеги жамауатны мёлегине да былай жаз: Биринчи эм Ахыргъы, Ол ёлюп, сау болгъан былай айтады:
Сора мен уллу акъ тахтаны эм анда Олтургъанны кёрдюм; Аны бетинден кёк да, жер да къачдыла эм алагъа жер табылмады.
Сора мен жангы кёкню бла жангы жерни кёрдюм; нек десегиз алгъыннгы кёк бла алгъыннгы жер озгъан эдиле, энди тенгиз да жокъ эди.