12 Ала уллу ауаз бла: «Союлгъан Къозу къудуретни да, байлыкъны да, акъылманлыкъны да, кючню да, хурметни да, махтауну да, алгъышны да алыргъа тийишлиди!» – дей эдиле.
«Я Раббий Аллахыбыз, хурметни да, махтауну да, кючню да алыргъа тийишли Сенсе; хар нени да Сен жаратханса эм хар неда Сени буйругъунг бла бар болуп турады эм жаратылгъанды», – дейдиле.
Эм кёкде эм жер башында, жерни тюбюнде эм тенгизде хар жаратылгъан, битеу алада болгъанла: «Тахтада Олтургъаннга эм Къозугъа алгъыш да, хурмет да, махтау да, бийлик да ёмюрледен ёмюрлеге да болсун!» – деп айтханларын мен эшитдим.
Сора мен, къарап, тахтаны эм тёрт хайыуанны арасында эмда таматаланы арасында тургъан, боюну кесилгеннге ушаш Къозуну кёрдюм; Аны жети мюйюзю эм жети кёзю бар эди; была да, Аллахны битеу дуниягъа ийген жети Нюрюдю.
Ол китапны алгъан заманда, тёрт хайыуан бла жыйырма тёрт тамата Къозуну аллында жерге къапландыла; хар бирини да къолунда арфа эм ариу ийисли фимиамдан толу алтын аякъ бар эди, была уа сыйлыланы тилеклеридиле.