3 Дагъыда мен тахтадан уллу ауазны: «Ма, Аллахны чатыры адамланы арасындады. Ол ала бла жашарыкъды; ала Аны халкъы боллукъдула, Аллах Кеси да, ала бла болуп, аланы Аллахы боллукъду.
Аллахны юйюню идолла бла бирге не келишиую барды? Нек десегиз сиз, жашау берген Аллахны юйюсюз: «Алада мекям салып, араларында жюрюрюкме. Мен аланы Аллахы боллукъма, ала да Мени халкъым боллукъдула, – деп Аллахны айтханы кибик.
Алай а ала эм игисине, башхача айтханда, кёкдегине итиннгендиле. Ол себепден Аллах, Кесине аланы Аллахы атагъанындан ыйлыкъсынмайды, нек десегиз Ол алагъа шахар хазырлагъанды.
Жети кёк кюкюреу кеслерини ауазлары бла сёлешген заманда, мен жазаргъа хазырландым; алай а кёкден манга: «Жети кёк кюкюреуню не айтханларын эсинге алып къой, аланы жазгъан а этме!» – деген бир ауаз эшитдим.
Сора мен кёкде былай айтхан уллу ауаз эшитдим: «Энди бизни Аллахыбызны къутхарыуу да, кючю да, патчахлыгъы да эм аны Масихини оноуу да келди; нек десегиз къарындашларыбыздан тил этиучю, Аллахыбызны аллында аладан кече да, кюн да тил этиучю энишге атылгъанды.
Ол себепден ала Аллахны тахтасыны аллында турадыла эм Аны табыныучу юйюнде кече да, кюн да Анга къуллукъ этедиле эм тахтада Олтургъан чатырын аланы юслерине керликди.