Муну Мен сизге, сизни Менде жюрек ырахатлыгъыгъыз болсун деп айтханма. Бу дунияда азап чегериксиз; алай а таукел этигиз: Мен дунияны хорлагъанма!» – деди.
Дагъыда мен от бла къатышдырылгъан мияла тенгиз кибик бир зат кёрдюм эм жаныуарны да, аны суратын да, аны тамгъасын да, аны атыны санын да хорлагъанла Аллахны арфаларын да тутуп, бу мияла тенгизни юсюнде тургъанларын кёрдюм.
Нюрню жамауатлагъа не айтханын, къулагъы болгъан эшитсин: хорлагъаннга жашырын сакъланнган маннаны ашаргъа эркинлик берликме эм анга жангы ат жазылгъан акъ таш берликме; ол атны уа ташны алгъан адамдан башха бир киши да билмейди“».
Шахарны орамыны арасында, баргъан сууну ары эм бери жанында, онеки кере кёгет берген, хар айгъа кёгетин берген жашау тереги бар эди; терекни чапыракълары уа миллетлени саулукълу этер ючюн эди.