4 Ючюнчю мёлек кесини аягъын баргъан суулагъа эм суу чыкъгъан жерлеге къуйду: была да къан болуп къалдыла.
Ала файгъамбарлыкъ этген кюнледе жауун жаумаз ючюн, кёкню жабаргъа аланы эркинликлери барды эм сууланы къан этерге эм сюйген заманларында жерге хар тюрлю палах бла заран салыргъа эркинликлери барды.
Ол мёлек уллу ауазы бла: «Аллахдан къоркъугъуз! Анга махтау салыгъыз! Нек десегиз Аны сюд этер заманы келгенди. Кёкню да, жерни да, тенгизни да, суу чыкъгъан жерлени да Жаратханнга сежда этигиз!» – дей эди.
Сора мен сууланы мёлегини: «Эй Бар Болгъан эм Бар Болуп Тургъан сыйлы Раббий! Сен тюзлюклюсе! Сен тюз сюд этесе.