«Инсанла! Сиз былай нек этесиз? Биз да сизни кибик адамлабыз эмда сиз бу жалгъан затланы къоюп, кёкню да, жерни да, тенгизни да эм битеу алада болгъанланы да жаратхан жашау бериучю Аллахха ийнанып къайтышыгъыз деп, Хайыр Хапарны сизге айтабыз.
Нек десегиз мен сизни табыннган жерлеригизге къарай айланып, юсюнде: „Билинмеген Аллахха“ деп жазылгъан бир къурман ташха да тюбегенме. Ма бу, сиз Аны билмегенлей табыннган Аллахны мен сизге билдиреме.
Нек десегиз Аны кёрюнмегени, Аны ёмюрлюк кючю эм Аллахлыгъы, дуния жаратылгъандан жаратылыннганлагъа тинтип къарау бла кёрюнедиле. Алай бла ала жууапсыздыла.
Ол мёлек уллу ауазы бла: «Аллахдан къоркъугъуз! Анга махтау салыгъыз! Нек десегиз Аны сюд этер заманы келгенди. Кёкню да, жерни да, тенгизни да, суу чыкъгъан жерлени да Жаратханнга сежда этигиз!» – дей эди.
«Я Раббий Аллахыбыз, хурметни да, махтауну да, кючню да алыргъа тийишли Сенсе; хар нени да Сен жаратханса эм хар неда Сени буйругъунг бла бар болуп турады эм жаратылгъанды», – дейдиле.