Исса дагъыда халкъгъа сёлешди эм: «Мен дунияны жарыгъыма; Мени ызымдан келген адам, къарангыда жюрюрюк тюйюлдю, алай а анда жашауну жарыгъы боллукъду», – деди.
Къарындашын кёрюп болмагъан адам а къарангылыкъдады эм къарангыда жюрюйдю, къайры баргъанын да билмейди; нек десегиз къарангылыкъ аны кёзлерин сокъур этгенди.