1 Исса, кетип бара, туугъан заманындан сокъур бир адамны кёрдю.
Анда, жол жанында олтургъан эки сокъур, Иссаны алайтын баргъанын эшитип: «Дауут Улу, Раббий, бизге жазыкъсын!» – деп, къычырып башладыла.
Исса андан кетип бара туруп, Аны ызындан эки сокъур: «Дауут Улу Исса, бизге жазыкъсын!» – деп къычыра бара эдиле.
Сора Исса жашны атасына: «Мынга не замандан бери былай болады?» – деп сорду. Ол а: «Сабийликден;
Сора онеки жылны къаны кетип ауругъан, битеу мюлкюн дохтурлагъа жоюп, аладан бири да багъып сау эталмагъан бир тиширыу,
Мында отуз сегиз жыл ауруп тургъан бир адам бар эди.
Ол заманда, Анга атар ючюн, ташла алдыла; алай а Исса кёрюнмей къалды, аланы аралары бла ётюп, табыныучу юйден чыгъып, андан ары кетди.
Сохталары Иссагъа: «Устаз! Ким гюнях этгенди, олму огъесе аны атасы-анасымы, ол сокъур нек туугъанды?» – деп сордула.
Листрада аякълары жюрюмеген бир киши олтуруп тура эди, ол анасындан акъсакъ туугъан эди эм бир заманда да жюрюмеген эди.
Ол жерлиле, аны къолуна жилянны тагъылгъанын кёргенлеринде, бир-бирлерине: «Баям, бу адам мурдарды, тенгизден къутулгъанындан сора да, тюзлюкню тейриси муну жашаргъа къоймагъанды», – дей эдиле.
Сейирлик илишан бла сау этилген адамгъа къыркъдан артыкъ жыл бола эди.
Ол анда санлары къурушхан, сегиз жылдан бери тёшекден къопмагъан Эней атлы бир адамгъа тюбеди.