6 Исса алагъа: «Мени заманым алыкъа келмегенди, сизге уа къачан да тап заманды.
Ата сабийлерине къалай мархамат эте эсе да, Раббий да Андан къоркъгъанлагъа алай мархамат этеди.
Ол алагъа: «Шахарда быллай адамгъа барып, былай айтыгъыз: „Устаз: ,Энди заманым жууукълашды, Къутхарылыу байрамны сохталарым бла бирге сени юйюнгде этейим‘, – дейди“ деп айтыгъыз», – деди.
Къутхарылыу байрамны аллында Исса, Аны бу дуниядан Атасына кетер сагъаты жетгенин билип, Кесини дунияда болгъанларын сюйюп, аланы ахырына дери сюйгенин иш бла кёргюзтдю.
Бу сёзледен сора Исса, кёзлерин кёкге кётюрюп, былай айтды: «Ата! Сагъат жетди: Уланынгы махтаулу эт, Уланынг да Сени махтаулу этсин.
Исса Анга: «Тиширыу, Манга бла санга не? Алыкъа Мени заманым келмегенди», – деди.
Сора Аны тутаргъа излей эдиле, алай а Анга бир киши да къолун тийирмеди; нек десегиз алыкъа Аны заманы жетмеген эди.
Бу байрамгъа сиз барыгъыз. Мен а бу байрамгъа алыкъа бармайма, нек десегиз Мени заманым алыкъа жетмегенди», – деди.
Бу сёзлени Исса, табыныучу юйде юйретген заманында, хазна жыйылыучу жерни къатында айтхан эди. Аны бир киши да тутмады; нек десегиз Аны заманы алыкъа жетмеген эди.
Ол а алагъа: «Ата Кесини оноуунда салгъан заманланы неда кезиулени билирге сизни ишигиз тюйюлдю.