28 Ол заманда табыныучу юйде юйрете Исса уллу ауаз бла: «Мени таныгъан да этесиз, Мен къайдан болгъанымы да билесиз! Мен Кесим-Кесимден келмегенме. Мени Ийген а хакъ кертиди, Аны уа сиз танымайсыз.
Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланын Атадан башха бир киши да билмейди; Атаны да Уланындан бла, Улан билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди.
Сора сохталарына айланып: – Мени Атам хар нени да Манга бергенди. Уланы ким болгъанын Атадан башха бир киши да билмейди, Ата ким болгъанын да Уланындан бла, Уланы билдирирге сюйген адамдан башха бир киши да билмейди», – деди.
Ол, Иссагъа кече келип, Анга: «Устаз! Сен Аллахдан келген Устаз болгъанынгы биз билебиз; нек десенг бир киши да, Аллах аны бла бирге болмаса, Сен этген илишанланы эталлыкъ тюйюлдю», – дегенди.
Ол заманда Анга: «Къайдады Сени Атанг?» – дедиле. Исса уа: «Сиз не Мени, не Мени Атамы танымайсыз; сиз Мени танысагъыз эди, сора Мени Атамы да таныр эдигиз», – деп жууап берди.
Исса алагъа: «Аллах сизни Атагъыз болса эди, сиз Мени сюер эдигиз, нек десегиз Мен Аллахдан чыгъып келгенме, Мен Кесим-Кесимден келмегенме, алай а Мени Ол ийгенди.
Нек десегиз мен сизни табыннган жерлеригизге къарай айланып, юсюнде: „Билинмеген Аллахха“ деп жазылгъан бир къурман ташха да тюбегенме. Ма бу, сиз Аны билмегенлей табыннган Аллахны мен сизге билдиреме.
Чыртда угъай! Хар адам ётюрюкчю эсе да, Аллахны тюз сёзлю болгъаны билинсин, Китапда: «Сен сёзлерингде тюзлюклю чыгъарыкъса эм сюдюнгде хорларыкъса», – деп жазылгъаны кибик.