41 Ол: «Мен кёкледен тюшген ётмекме», – дегени ючюн, иудейлиле Анга къажау мурулдай эдиле.
Фарисейле бла дин алимле уа, жаратмай: «Ол гюняхлыланы къабыл этеди эм ала бла ашайды», – дей эдиле.
Сора бары да, муну кёрюп: «Ол гюняхлы адамны юйюне къонакъгъа баргъанды», – деп тарыгъа эдиле.
Дин алимле бла фарисейле уа ыразы болмай, Иссаны сохталарына: «Сиз жасакъ жыйыучула бла, гюняхлыла бла нек ашайсыз-ичесиз?» – дей эдиле.
Иудейлиле Ахиягъа: «Сен кимсе?» – деп сорургъа Иерусалимден дин къуллукъчуланы бла левийлилени ийген заманда, ма Ахияны шагъатлыгъы –
Нек десегиз кёкден тюшген эм дуниягъа жашау берген, Олду Аллахны ётмеги», – деди.
Исса алагъа жууапха: «Кеси арагъызда тарыкъмагъыз.
Жашауну ётмеги Менме.
Кёкден тюшген ётмек ма буду; ол а аталарыгъыз ашагъан манна ча тюйюлдю. Ала ёлгендиле; бу ётмекни ашагъан ёмюрге жашарыкъды», – деди.
Аны сохталарындан кёбюсю, муну эшитип: «Бу сёз къыйынды, анга ким тынгылаяллыкъды?» – дей эдиле.
Ол замандан башлап, Аны сохталарындан кёбюсю Андан тайдыла эм андан сора Аны бла жюрюмедиле.
Аны юсюнден халкъда кёп хапарла жюрюй эдиле. Бир къауумла: «Ол иги адамды», – дей эдиле, башхалары уа: «Угъай, халкъны терилтеди», – дей эдиле.
Тарыкъмагъыз, нек десегиз аладан бир къауумлары тарыкъгъандыла эмда аланы ёлтюрюучю мёлек къыргъанды.
Ала тарыгъып туруучуладыла, бир затха да онгсунмаучула, кеслерини талпыгъанларын этиучюледиле; аланы ауузлары махтанчакъ сёзле айтадыла; ала кеслерине файда тюшюрюр ючюн кёзбаулукъ этедиле.