27 Чиририк аш ючюн кюрешмегиз, алай а ёмюрлюк жашауда болуп турлукъ аш ючюн кюрешигиз, аны уа сизге Адам Улу берликди; нек десегиз Анга, Аллах Ата Кесини мухурун салгъанды», – деди.
Ол муну айта тургъан заманда, ма аланы жарыкъ булут жапды, сора булутдан бир ауаз: «Бу – Мени ыразылыгъым Анда болгъан, Мени Сюйюлюннген Уланымды; Анга тынгылагъыз», – деди.
Сен хар заманда да Мени тилегими къабыл этгенинги Мен биле эдим; алай а муну, былайда тургъан халкъ ючюн, Мени Сен ийгенинге ала ийнаныр ючюн айтдым», – деди.
Мен аланы араларында, аллай ишлени бир киши да этмеген ишле этмесем эди, алагъа гюнях болмаз эди; энди уа кёрген да этгендиле эм Мени да, Мени Атамы да кёрюп болмай къалгъандыла.
Аш къарын ючюндю, къарын да аш ючюндю; алай а Аллах аланы экисин да жокъ этерикди, чархларыбыз а саякълыкъ ючюн тюйюл, Раббий ючюндю, Раббий да чарх ючюндю.
Алай а Аллахны къаты мурдору бек турады. Аны юсюнде: «Раббий Кесиникилени биледи» эм: «Раббийни атына ийнанып шагъатлыкъ этген хар адам аманлыкъдан артха турсун», – деп жазылгъан мухур барды.
Нек десегиз уллу эм махтаулу Аллахдан Анга: «Бу Мени ыразылыгъым Анда болгъан, Мени Сюйюлюннген Уланымды», – деген ауаз келген заманда, Ол Аллах Атадан хурмет эм махтау алгъанды.