41 Адамладан махтау алмайма.
Нек десегиз Аллахны махтауундан эсе, адамны махтауун бек сюйген эдиле.
Алай болгъанлыкъгъа Мен адамладан шагъатлыкъ алмайма, алай а быланы сиз къутхарылыр ючюн айтама.
Алай а сиз, жашауугъуз болур ючюн, Манга келирге сюймейсиз.
Алай а сизни билеме; сизде Аллахны сюймеклик жокъду.
Сиз бир-биригизден махтау аласыз, бир Аллахдан болгъан махтауну уа излемейсиз, сора сиз Манга къалай ийнаналлыкъсыз?
Исса уа, Аны келип алып, патчах этерге мурат этгенлерин билип, дагъыда жангызлай таугъа узайды.
Кеси-кесинден айтхан кесине махтау излейди; Аны Ийгеннге махтау излеген а тюз ниетлиди, Анда ётюрюк жокъду.
Алай болгъанлыкъгъа Мен Кесиме махтау излемейме; Излеучю, хукму Этиучю барды.
Исса алагъа: «Мен Кесим-Кесими махтай эсем, Мени махтауум бошду. Мени Махтагъан, сиз: „Ол бизни Аллахыбызды“ деп айтхан Мени Атамды.
Адамладан махтау излемейбиз – не сизден, не башхаладан.
Сиз муну ючюн чакъырылгъансыз; нек десегиз Масих, биз Аны ызындан барыр ючюн, бизни ючюн азап чегип, бизге юлгю къойгъанды.
Нек десегиз уллу эм махтаулу Аллахдан Анга: «Бу Мени ыразылыгъым Анда болгъан, Мени Сюйюлюннген Уланымды», – деген ауаз келген заманда, Ол Аллах Атадан хурмет эм махтау алгъанды.
