4 Нек десегиз бир-бир заманлада Раббийни бир мёлеги жууунуучу жерге тюшюп, сууну булгъай эди; суу булгъаннганлай, ары бек алгъа ким кирсе, ол, не аурууу бар эсе да, сау бола эди.
Ауругъан Анга: «Жюйюсхан, суу булгъаннган заманда, мени жууунуучу жерге тюшюрюрге адамым жокъду; мен кирлик заманда уа, менден алгъа башха адам тюшеди», – деп жууап этди.