Ол заманда Ибрахим анга: „Мусагъа да, файгъамбарлагъа да тынгыламай эселе, сора ёлгенледен тиргизилген адам болсада, ийнанырыкъ тюйюлдюле“ дегенди», – деди.
Мени уа Ахияны шагъатлыгъындан эсе уллу шагъатлыгъым барды: нек десегиз Ата Манга этерге берген ишле, Мен эте тургъан ишле кеслери Мени Ата ийгенине шагъатлыкъ этедиле.
Мындагъыла уа фесалоникачыладан эсе тюз оюмлу эдиле; бу алаймыды деп, хар кюн сайын Сыйлы Китаплада жазылгъанлагъа тинтип къарап, Аллахны сёзюн кёл салып къабыл этдиле.
Алай а ала эм игисине, башхача айтханда, кёкдегине итиннгендиле. Ол себепден Аллах, Кесине аланы Аллахы атагъанындан ыйлыкъсынмайды, нек десегиз Ол алагъа шахар хазырлагъанды.