3 Ол бёлюмледе бек кёп ауругъанла, сокъурла, акъсакъла, санлары къурушханла сууну къымылдарын сакълап жата эдиле.
Анда Аны къатына кёп халкъ келди; биргелерине акъсакъланы, сокъурланы, тилсизлени, къыяулуланы эм кёп башхаланы келтирип, аланы Иссаны аякъ жанына салдыла. Ол аланы сау этди;
Аны юсюнден хапар битеу Сириягъа жайылды; Анга битеу къарыусузланы, тюрлю ауруулары эм тутхан ауруулары болгъанланы, жинлилени, аймёлеклени эм санлары къурушханланы келтире эдиле, Ол аланы сау эте эди.
Сора Исса Ахияны сохталарына жууапха: «Барыгъыз, не кёргенигизни эм не эшитгенигизни Ахиягъа айтыгъыз. Сокъурла кёрюп, ахсакъла да жюрюп башлайдыла, келепенле тазаланадыла, сангыраула эшитедиле, ёлгенле тиргизиледиле, жарлылагъа Хайыр Хапар бериледи.
Иерусалимде уа Къой Къабакъны къатында жууунуучу жер барды; аны аты чюйютча Бейтхасдады, анда башы жабылгъан беш бёлюм барды.
Нек десегиз бир-бир заманлада Раббийни бир мёлеги жууунуучу жерге тюшюп, сууну булгъай эди; суу булгъаннганлай, ары бек алгъа ким кирсе, ол, не аурууу бар эсе да, сау бола эди.
Алай а кёрмеген затыбызгъа ышана эсек, аны тёзюмлюк бла сакълайбыз.
Алай бла къарындашла, Раббий келгинчи кёп тёзюмлю болугъуз. Ма, жерге урунуучу, эртте жауун эмда кеч жауун алгъынчы, жерни багъалы тирлигин къаллай тёзюмлюк бла сакълайды!