14 Андан сора Исса, анга табыныучу юйде тюбеп, анга: «Ма, сен сау болдунг; энди гюнях этме, санга андан да аман болмаз ючюн», – деди.
Мени кёзлерими ач, сора Сени законунгу сейирлик ишлерин кёрюрме.
Раббий алгъышлыды, Ол мени жалбарыуларымы ауазына тынгылагъанды.
Нек десегиз Ол тёгюлген къан ючюн тёлетеди; унукъдурулгъанланы къычырыкъларын унутмайды, аланы эсинде тутады.
Сора барып, кесинден да огъурсуз башха жети харам нюрню биргесине алып келип, ары кирип анда жашайдыла; ол адамны артдагъы халы алгъыннгыдан да аман болады. Бу огъурсуз тукъумгъа да алай боллукъду», – деди.
Исса, аланы ийнаныуларын кёрюп, къурушханнга: «Жашым, гюняхларынг кечиледиле», – деди.
Сау болгъан а, Ол ким болгъанын билмей эди; нек десегиз Исса ол жерде болгъан халкъны арасында кёрюнмей къалгъан эди.
Мында отуз сегиз жыл ауруп тургъан бир адам бар эди.
Ол а: «Бир киши да угъай, жюйюсхан!» – деп жууап этди. Исса да анга: «Мен да терслемейме сени; бар, мындан арысында гюнях этме», – деди.]
Нек десегиз сиз озгъан заманда жашауугъузда мажюсю талпыу бла адепсизликлеге, тыйгъычсызлыкълагъа, ичгичиликге, ашауда эм ичиуде артыкъ оздурмакълыкъгъа эм жийиргенчли идоллагъа табыныугъа кесигизни берип жашагъаныгъыз боллукъду.