Ол заманда сёзюн бардыра, Исса: «Эй Атам, кёкню да, жерни да Раббийи! Сен бу затланы билимлиледен эм акъыллыладан жашырып, гитче сабийлеге ачханынг ючюн, Санга шукур этеме.
Бир кюн, Исса юйрете тургъан заманда, Галилеяны бла Иудеяны эм Иерусалимни хар жерлеринден келген фарисейле бла Таурат устазла да мында олтура эдиле. Исса Раббийни кючю бла ауругъанланы сау эте эди.