3 Шимон Петер алагъа: «Чабакъ тутаргъа барама», – деди. Ала да анга: «Биз да барайыкъ сени бла», – дедиле. Баргъанлай, олсагъатдан къайыкъгъа миндиле, сора ол кече бир зат да туталмадыла.
Шимон Анга жууапха: «Устаз! Биз сау кечени кюрешгенбиз эм бир зат да туталмагъанбыз. Алай болсада, Сен айтхан ючюн ауну атайым», – деди.
Танг атхандан сора уа, Исса кёл жагъада тура эди; алай а сохтала, ол Исса болгъанын билмедиле.
Эм ала бла усталыкълары бирча болгъаны себепден, ала бла къалып, ишлеп турду: аланы усталыкълары уа чатыр ишлеу эди.
Мени кереклиме да, мени биргеме болгъанланы кереклилерине да мени бу къолларым жарагъанларын кесигиз билесиз.
Ол себепден орнатыучу да, сугъарыучу да бошду, бары да ёсдюрюучю Аллахданды.
Неда жангыз мени бла Барнабанымы жокъду ишлемезге эркинлигибиз?
Ишексиз, къарындашла, бизни урунууубуз эм къыйналгъаныбыз сизни эсигиздеди: сизден биригизни да къыйнамаз ючюн, биз, кече да, кюн да ишлеп, сизге Аллахны Хайыр Хапарын алай билдирген эдик.