21 Исса уа алагъа экинчи кере да: «Сизге ырахатлыкъ! Мени Ата ийгени кибик, Мен да сизни иеме», – деди.
«Ма, Мен сизни, къойланы бёрюле ичине ийгенча, иеме: алай бла, жилянлача, акъыллы, кёгюрчюнлеча, хыйласыз болугъуз.
Сизни къабыл этген адам, Мени къабыл этеди; Мени къабыл этген адам а, Мени Ийгенни къабыл этеди.
Ала муну айтханда, Исса Кеси аланы араларында тохтап, алагъа: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.
Кертисин, кертисин айтама сизге: Мен кимни ийсем, аны къабыл этген Мени къабыл этеди, Мени къабыл этген а Мени Ийгенни къабыл этеди», – деди.
Сизге жюрек ырахатлыкъ къояма, Мени жюрек ырахатлыгъымы сизге береме: дуния бергенча тюйюл, Мен береме сизге. Сизни жюрегигиз жунчумасын эмда къоркъмасын.
Ыйыкъны ол биринчи кюнюнде, ингирде, Иссаны сохталары жыйылып тургъан юйню эшиклерини, иудейлиледен къоркъгъанларындан ичинден къылычы салынып тургъан заманда Исса, келип, араларында тохтап, алагъа: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.
Муну айтханлай, юфгюрюп алагъа: «Сыйлы Нюрню алыгъыз.
Сегиз кюнден сора Иссаны сохталары дагъыда юйде болгъан эдиле, Тома да ала бла эди. Эшикле этилип тургъан заманда, Исса, келип, аланы араларында тохтап: «Сизге ырахатлыкъ!» – деди.
Нек десенг дуниягъа Аллах Кесини Уланын дуниягъа сюд этер ючюн иймегенди, алай а дуния Аны юсю бла къутхарылыр ючюн ийгенди.
Аны хар не этгенини эм неге юйретгенини юсюнден жазгъан эдим.
Сиз а Сыйлы Нюр юсюгюзге тюшгенде кюч алырсыз, сора Иерусалимде, битеу Иудеяда, Самарияда эм жерни этегине дери да Мени шагъатларым болурсуз», – деди.
Эм кёп шагъатланы къатында менден эшитгенинги башхаланы да юйретирге болаллыкъ ышаннгылы адамлагъа аманат эт.
Алай бла, кёкню чакъырыууна къошулгъан сыйлы къарындашла, биз ачыкъ къабыл этген ийманыбызны Келечиси эм Баш Дин Къуллукъчусу болгъан Масих Иссаны ангылагъыз.
Сени къысха заманда кёрюп, бетденбетге сёлеширге умут этеме.