3 Анда чагъыр жетмегенде, Иссаны анасы уа: «Аланы чагъырлары жокъду», – деди.
«Майлагъанларыма тиймегиз, файгъамбарларыма да аманлыкъ этмегиз», – деп айтханды.
Бу Мени, гюняхла кечилсинле деп, кёпле ючюн тёгюлген, жангы кесаматны бегим этген къанымды.
Эгечле Анга: «Раббий! Ма, ол Сен сюйюучю ауруп турады», – деп айтдырыргъа адамла ийген эдиле.
Ол тойгъа Исса да, Аны сохталары да чакъырылгъан эдиле.
Исса Анга: «Тиширыу, Манга бла санга не? Алыкъа Мени заманым келмегенди», – деди.